na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. p o s t a n o w i ł utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie. UZASADNIENIE W dniu 1 grudnia 2017 r. Sąd Rejonowy w W. wydał postanowienie w sprawie o sygn. akt III Kp (…), na mocy którego utrzymał w mocy postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie PR Ds. (), wydane przez
Zostaliśmy pokrzywdzeni w związku z przestępstwem popełnionym przez osobę trzecią. Miły policjant przyjął zawiadomienie, spisał zeznania i kazał wracać do domu. Po kilku tygodniach do naszych drzwi puka listonosz z przesyłką z Policji lub Prokuratury zawierającą postanowienie o umorzeniu lub odmowie wszczęcia postępowania w sprawie z naszego zawiadomienia. Co robić w takiej sytuacji? Poniżej postaram się przedstawić kilka, mam nadzieję przydatnych porad, w jaki sposób zaskarżyć niesatysfakcjonujące nas postanowienie organów ścigania. Kto może wnieść zażalenie? Krąg osób uprawnionych do wniesienia zażalenia na postanowienie organów ścigania umarzające postępowanie (zarówno dochodzenie jak i śledztwo) lub odmawiające jego wszczęcia został wskazany przez ustawodawcę w art. 306 Wśród osób uprawnionych, wskazanych w tym przepisie znalazł się oczywiście także pokrzywdzony. Istotnym jest, że zgodnie ze wskazanym artykułem uprawnionym do złożenia zażalenia przysługuje prawo do zaznajomienia się z aktami. Osoba, która zdecyduje się zaskarżyć niepomyślne postanowienie nie musi zatem robić tego „w ciemno”. Przysługuje jej prawo do zapoznania się z treścią dokumentów zgromadzonych w toku czynności podjętych przez organy ścigania, może więc skontrolować co zrobiono w celu wyjaśnienia okoliczności związanych z przestępstwem albo czego nie zrobiono. Co więcej, pokrzywdzony jako strona postępowania może wnosić także o wydanie mu kopii dokumentów z akt sprawy, albo o wyrażenie zgodny na sporządzenie ich fotokopii. Należy jednak pamiętać, iż tak uzyskane dokumenty objęte są co do zasady tajemnicą postępowania karnego i nie mogą być udostępniane osobom innym, niż strony. Jeżeli pokrzywdzonym jest niepełnoletnie dziecko, zażalenie w jego imieniu powinien złożyć rodzic, działający w charakterze przedstawiciela ustawowego. Problem rodzi się wtedy, gdy sprawcą działań, które mogą stanowić przestępstwo jest drugie z rodziców. W takiej sytuacji, dziecko powinno być reprezentowane przez przez kuratora ustanowionego przez sąd opiekuńczy na wniosek organu prowadzącego postępowanie. Kiedy wnoszone jest zażalenie? Zażalenie należy wnieść w przeciągu 7 dni od dnia otrzymania postanowienia o umorzeniu postępowania lub o odmowie jego wszczęcia. Termin liczymy od dnia następnego po dniu, w którym doręczono nam przesyłkę, np. jeżeli odebraliśmy postanowienie w dniu 10 stycznia 2017 roku, to upływ 7-dniowego terminu nastąpi z końcem dnia 17 stycznia 2017 roku. Termin do wniesienia środka zaskarżenia jest zachowany, jeżeli nasze zażalenie zostanie wysłane listem poleconym na adres właściwego organu. N ie liczy się zatem termin w jakim adresat faktycznie otrzymał przesyłkę, a data jej nadania. Gdzie wnieść zażalenie? Co do zasady zażalenie wnosimy do Sądu właściwego do rozpoznania sprawy (w uproszeniu – Sądu w rejonie którego popełniono czyn zabroniony), ale za pośrednictwem Prokuratora który wydał/zatwierdził zaskarżane przez nas postanowienie, tj. Sąd Rejonowy w ……………………….. za pośrednictwem Prokuratury Rejonowej w …………………………. Nasze zażalenie powinno być zatem przesłane na adres właściwej Prokuratury Co powinno zawierać zażalenie? W części merytorycznej zażalenia należy wskazać wszelkie uchybienia i wady postępowania przeprowadzonego przez organy ścigania. Oczywiście dobrą praktyką jest wskazanie które przepisy postępowania zostały naruszone w związku z wydaniem postanowienia, ale absolutnie nie jest to warunkiem koniecznym jeżeli zażalenie sporządzane jest przez osobę nie będącą profesjonalistą i nie przesądza o sukcesie lub porażce naszego pisma. Uzasadnienie zażalenia to miejsce w którym należy przedstawić i opisać wszelkie uchybienia, którymi naszym zdaniem dotknięte było postępowanie organów ścigania. Jeżeli nie przeprowadzono jakiś dowodów to należy wskazać jakich i jednocześnie opisać co takie dowody mogłyby udowodnić i do jakich wniosków doprowadzić organy ścigania i Sąd, gdyby zostały przeprowadzone. Jeżeli naszym zdaniem Policja nie przesłuchała wszystkich świadków, nie zabezpieczyła lub nie pozyskała jakiś dowodów to bezwzględnie należy dać temu wyraz właśnie w uzasadnieniu naszego zażalenia. Należy pamiętać, że Sąd co do zasady będzie dysponował tylko materiałami zgromadzonymi (bądź też nie) przez organy ścigania oraz treściami zamieszczonymi w zażaleniu. Im dokładniej opiszemy swoje zastrzeżenia co do prawidłowości działań Policji, tym większa szansa, że Sąd podzieli nasze zdanie i uchyli postanowienie wydane przez Prokuratora. Ile to kosztuje? Nic! Wniesienie środka zaskarżenia w postępowaniu karnym jest wolne od opłat. Czy warto? Wielokrotnie zadawano mi pytanie, czy warto w ogóle składać zażalenie od postanowienia Prokuratora. Wśród ludzi często istnieje przekonanie, że Sąd zawsze stoi murem za organami ścigana, a wszelkie zażalenia, odwołania i skargi to tylko „pozory”, które mają na celu w jakiś tam sposób obłaskawić obywatela. A więc czy warto? Moim zdaniem zdecydowanie warto. Jeżeli mamy choć cień wątpliwości odnośnie tego, czy organy ścigania wykonały swoją pracę w sposób prawidłowy (i nie chodzi tu o złośliwe działanie „na nie korzyść”, czy lenistwo, a zwykłe błędy czy niedopatrzenia, które mogą zdarzyć się każdemu) to w mojej ocenie należy złożyć zażalenie. Jeżeli Sąd podzieli nasze wątpliwości to uchyli postanowienie Prokuratora i przekaże sprawę do dalszego prowadzenia.
W razie utrzymania w mocy zaskarżonego postanowienia pokrzywdzony, który dwukrotnie wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1 i 1a [prawo do zażalenia odpowiednio na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania – art. 306 § 1 KPK oraz na postanowienie o umorzeniu postępowania – art. 306 § 1a], może wnieść akt Uchylenie się od skutków oświadczenia woli zawartego w ugodzie sądowej W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 1968 r. (sygn. akt II CZ 129/67) „badanie dopuszczalności uchylenia się od skutków oświadczenia woli zawartego w ugodzie sądowej może być dokonane także w postępowaniu, w którym to oświadczenie zostało złożone”. Według art. 917 przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Złożenie zażalenia na postanowienie o umorzeniu postępowania po zawarciu ugody między stronami tego postępowania Ważny jest fakt, że zawarcie przez Państwa ugody spowodowało umorzenie postępowania (zostało wydane postanowienie o umorzeniu postępowania). Obecnie pierwszym Pana krokiem winno być złożenie zażalenia na to postanowienie. Może Pan to zrobić w terminie siedmiu dni. Bieg terminu wyznaczonego przez sąd lub przewodniczącego (termin sądowy) rozpoczyna się od ogłoszenia w tym przedmiocie postanowienia lub zarządzenia, a gdy kodeks przewiduje doręczenie z urzędu – od jego doręczenia. Innymi słowy, przyjmując, że sąd wydał postanowienie o umorzeniu postępowania 3 lipca, siedmiodniowy termin do jego zaskarżenia upływa 10 lipca, ponieważ pierwszego dnia nie wlicza się do terminu. Wnosząc zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania, trzeba argumentować, że ugoda została zawarta na skutek błędu, który dotyczył jej treści, lub miała miejsce inna wada oświadczenia woli. Jak stanowi art. 918 § 1 uchylenie się od skutków prawnych ugody zawartej pod wpływem błędu jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy błąd dotyczy stanu faktycznego, który według treści ugody obie strony uważały za niewątpliwy, a spór albo niepewność nie byłaby powstała, gdyby w chwili zawarcia ugody strony wiedziały o prawdziwym stanie rzeczy. Trzeba także wskazać na pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 lutego 2000 r. (sygn. akt I PKN 503/99), zgodnie z którym „ustalenia faktyczne i ocena prawna co do tego, że strona ugody sądowej nie może uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli jako złożonego pod wpływem błędu, albowiem nie są spełnione przesłanki przewidziane w art. 918 oraz art. 88 nie wykluczają ustalenia i oceny, że ugoda sądowa jest bezwzględnie nieważna jako czynność niezgodna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo rażąco naruszająca usprawiedliwiony interes osób uprawnionych”. Uchylenie się od skutków prawnych zawartej ugody Warunkiem koniecznym uchylenia się od skutków prawnych zawartej ugody jest wykazanie, że została ona zawarta pod wpływem błędu, który dotyczył stanu faktycznego, który w Państwa ocenie był stanem niewątpliwym, bezspornym. W sytuacji, kiedy jakikolwiek element stanu faktycznego (nie jest wymagany błąd co do całego stanu faktycznego) byłby sporny między Panem a małżonką w chwili zawierania ugody, uchylenie się od skutków prawnych nie jest dopuszczalne, ponieważ usunięcie wątpliwości występujących w sprawie było głównym celem ugody. Jak podnosi się w literaturze przedmiotu, „przez stan faktyczny w znaczeniu przewidzianym w art. 918 [ należy rozumieć nie tyle konkretne fakty, ile cały zespół zdarzeń i okoliczności (ich cech i właściwości), które zadecydowały o powstaniu i istnieniu określonego stosunku prawnego oraz o potrzebie jego uregulowania w drodze ugody”1. Jako że postanowienie o umorzeniu nie stało się prawomocne, niniejsza opinia pomija możliwość dochodzenia i wykazywania, że zawarta ugoda jest nieważna lub bezskuteczna. Reasumując: w chwili obecnej należy złożyć zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania (środek zaskarżenia) w terminie 7 dni od dnia następującego po dniu jego wydania – aby nie doprowadzić do jego uprawomocnienia. Uchylenie się od skutków ugody może dotyczyć wyłącznie całości ugody zawartej pomiędzy Panem a byłą żoną, a nie jej poszczególnych elementów. Należy wyraźnie podkreślić stanowisko wyrażone w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 13 lutego 1991 r. (sygn. akt I ACz 14/91), zgodnie z którym „nie zachodzą podstawy do uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli zawartego w ugodzie sądowej, jeżeli ani z jej treści, ani z protokołu rozprawy, na której została zawarta nie wynika, że zaistniał błąd co do stanu faktycznego, który strony uważały za niewątpliwy”. Konieczne jest zatem wykazanie błędu co do stanu faktycznego. 1. S. Dmowski et al., Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga trzecia. Zobowiązania, t. II, Warszawa 2007, s. 938. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Tylko inspektor pracy oraz Najwyższa Izba Kontroli są uprawnieni do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia postanowienia o umorzeniu dochodzenia. Nie mają tego uprawnienia inne podmioty składające zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia. Wniosek składa się na piśmie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia o S.A. w K. o zadośćuczynienie i odszkodowanie, oddalił wniosek pełnomocnika powoda o uzupełnienie postanowienia o umorzeniu postępowania w zakresie orzeczenia o kosztach procesu. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w niniejszej sprawie wartość przedmiotu sporu wynosiła 81.132,47 zł, a zatem wnioskowana

Kto może złożyć zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia albo śledztwa? Katalog osób uprawnionych do zaskarżenia decyzji o umorzeniu postępowania przygotowawczego został wskazany w art. 306 § 1a. pkt 1-3 k.p.k. i obejmuje: strony (a więc podejrzanego i pokrzywdzonego), instytucję państwową lub samorządową, która

Organ egzekucyjny prowadzący postępowanie egzekucyjne wydaje postanowienie w sprawie rozliczenia kosztów egzekucyjnych, na wniosek organu egzekucyjnego, na rzecz którego te koszty przypadają zgodnie z § 1, lub z urzędu. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie rozliczenia kosztów egzekucyjnych przysługuje zażalenie. MQHZa. 106 83 485 359 205 364 146 150 199

zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia